شاخص بهای تولید کننده (PPI)

شاخص بهای تولید کننده چیست؟

شاخص بهای تولید کننده (PPI) که در ایالات متحده توسط اداره آمار نیروی کار یا همان BLS منتشر می‌ شود، مجموعه ای از شاخص ‌ها است که میانگین حرکت قیمت ‌های فروش تولیدات داخلی را در طول زمان محاسبه کرده و نشان می ‌دهد. شاخص بهای تولید کننده، معیاری برای اندازه گیری تورم بر اساس هزینه های ورودی تولیدکنندگان است.

PPI = Producer Price Index

BLS = Bureau of Labor Statistics

آشنایی بیشتر با شاخص بهای تولید کننده (PPI)

شاخص بهای تولید کننده در فارکس که از این پس در این مقاله آن را با نام مخفف PPI می خوانیم، حرکت قیمت را از دیدگاه فروشنده اندازه گیری می کند.
برعکس، شاخص بهای مصرف کننده  (CPI)تغییرات هزینه را از دیدگاه مصرف کننده اندازه گیری می نماید.
به عبارت دیگر، این شاخص تغییرات بهای نهایی تولید را ارزیابی می کند.
سه حوزه طبقه ‌بندی برای PPI یا همان شاخص بهای تولید کنندهوجود دارد:

1. صنعت
2. کالا
3. تقاضای نهایی و میانی مبتنی بر کالا (FD-ID)

FD-ID = Final Demand-Intermediate Demand

BLS اطلاعات ماهانه ای را منتشر می کند که شامل ارزیابی نزدیک به 10.000 تک-محصول و گروه محصولات است. این داده ها تقریباً شامل تمام صنایعی است که در ایالات متحده، کالا تولید می کنند. برخی از بخش های تحت پوشش عبارتند از:

• ساخت و ساز
• کشاورزی
• تولید
• معدن

هر دوره اندازه‌ گیری خاص گروه محصولات یا محصول تک، با عدد پایه 100 شروع می ‌شود. با افزایش یا کاهش تولید، می‌ توان حرکات را با عدد پایه مقایسه کرد.
به عنوان مثال، فرض کنید PPI تولید یک محصول برای ماه جولای عدد 115 گزارش شده است. رقم 115 نشان می دهد که هزینه تولید این محصول در ماه جولای 15% بیشتر از ماه ژوئن برای صنعت تولید آن محصول بوده است.

115 = 100 (عدد پایه) + 15

داده های منتشر شده توسط BLS

BLS هر ماه هزاران شاخص قیمت محصول را گزارش می کند. یک تحلیلگر می تواند اطلاعاتی را که به سه دسته بزرگ تقسیم شده اند بررسی کند و سپس به مطالعه بیشتر محصولات یا خدمات خاص مورد نظر خود بپردازد.

1. طبقه بندی مبتنی بر صنعت

یکی از انواع دسته بندی‌ داده‌ های BLS، طبقه ‌بندی مبتنی بر صنعت است. گروه مبتنی بر صنعت، هزینه تولید را در سطح صنعت اندازه گیری می کند. با محاسبه تولید یا خروجی خالص صنعت، تغییرات قیمت ‌های دریافتی برای تولید را در خارج از خود بخش دنبال می ‌کند. شاخص قیمت محصول BLS شامل تقریباً 500 لیست خاص صنعت است. این گزارش شامل بیش از 4000 شاخص مرتبط با محصول است. علاوه بر این، BLS حدود 500 شاخص برای اطلاعات صنایع گروهی نیز ارائه می دهد.

2.  طبقه بندی مبتنی بر کالا

دسته دوم، طبقه بندی مبتنی بر کالا است. این گزارش، صنعت تولید را نادیده گرفته و کالاها و خدمات را از روی شباهت ترکیب می کند. این گزارش بیش از 3800 شاخص کالاهای تولید شده و حدود 900 خدمات پوششی را شامل می شود. شاخص ها بر اساس استفاده نهایی، محصول و خدمات طبقه بندی شده اند.

3. طبقه بندی مبتنی بر تقاضای نهایی – تقاضای میانی ​​(FD-ID)

سیستم FD-ID شاخص‌ های مبتنی بر کالا را مجددا برای کالاها، خدمات و ساخت ‌و ساز در دسته های فرعی که خریدار خاص محصولات را در نظر می ‌گیرد، گروه‌ بندی می‌ کند. کاربر نهایی یا خریدار، با عنوان تقاضای نهایی  (FD)یا تقاضای میانی (ID) شناخته می شود. این طبقه بندی، مونتاژ فیزیکی و پردازش مورد نیاز برای این کالاها را در نظر می گیرد. در اینجا، BLS بیش از 600 شاخص هدفمند FD-ID را منتشر می کند. برخی از شاخص ها برای تغییرات فصلی تنظیم می شوند.

مقایسه  PPI و CPI

شاخص بهای مصرف کننده (CPI) معیاری است که میانگین وزنی قیمت مربوط به سبد کالا و خدمات مصرف کننده همچون حمل و نقل، خوراک و مراقبت های پزشکی را مورد بررسی قرار می دهد. این شاخص با در نظر گرفتن تغییرات قیمت هر کالا در سبدی از کالاهای از پیش تعیین شده و میانگین گیری آنها محاسبه می شود.
تغییرات در CPI برای ارزیابی تغییرات قیمت مرتبط با هزینه زندگی مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که بالاتر اشاره کردیم، شاخص بهای تولید کننده (PPI) تغییرات قیمت را از دیدگاه فروشنده اندازه گیری می کند. در حالی که شاخص بهای مصرف کننده (CPI)تغییرات هزینه را از دیدگاه مصرف کننده ارزیابی می نماید.

چکیده مطالب

• PPI (شاخص بهای تولید کننده) با CPI متفاوت است، زیرا هزینه ها را از دیدگاه صنایع سازنده محصولات اندازه گیری می کند، در حالی که CPI قیمت ها را از دیدگاه مصرف کنندگان ارزیابی می نماید.
• BLS داده‌های PPI (شاخص بهای تولید کننده) را به سه حوزه اصلی طبقه ‌بندی تقسیم می ‌کند: صنعت، کالا، و تقاضای نهایی-میانی مبتنی بر کالا